Suzi Quatro

Suzi Quatro, urodzona jako Susan Kay Quatro 3 czerwca 1950 roku, to amerykańska piosenkarka, basistka, autorka tekstów i aktorka. Z wieloletnią karierą, Quatro pozostawiła niezatarte piętno w przemyśle muzycznym. W latach 70. odniosła znaczący sukces w Europie i Australii dzięki hitom takim jak "Can the Can" (1973) i "Devil Gate Drive" (1974), oba osiągając pierwsze miejsce na listach przebojów w wielu krajach.

Debiutancki album Quatro, "Suzi Quatro," został wydany w 1973 roku, rozpoczynając owocną dyskografię, która obejmuje piętnaście albumów studyjnych, dziesięć albumów kompilacyjnych i jeden album koncertowy. Piosenki takie jak "48 Crash," "Daytona Demon," "The Wild One" i "Your Mama Won't Like Me" również odniosły sukces na listach przebojów za granicą. Pomimo znaczącego wpływu w Europie i Australii, jej jedyną piosenką, która znalazła się w pierwszej czterdziestce w Stanach Zjednoczonych, był duet "Stumblin' In" z Chrisem Normanem, osiągając pozycję numer 4.

W latach 70. Quatro otrzymała sześć nagród Bravo Ottos, prestiżową niemiecką nagrodę dla muzyków, a w 2010 roku zdobyła miejsce w internetowej Galerii Sław Michigan Rock and Roll Legends. Z raportowanymi globalnymi sprzedażami płyt przekraczającymi 50 milionów, Quatro nadal zachwyca publiczność swoimi koncertami na żywo. Jej najnowsze przedsięwzięcia obejmują album studyjny "Face to Face" z 2023 roku i kolaborację "The Devil in Me" z synem Richardem Tuckeyem z 2021 roku.

Podróż Quatro rozpoczęła się w Detroit, Michigan, gdzie się urodziła i dorastała w rodzinie o skłonnościach muzycznych. Jej ojciec, Art, był półprofesjonalnym muzykiem, a matka, Helen, była Węgierką. Pod wpływem Elvisa Presleya w wieku sześciu lat, Quatro rozwinęła pasję do muzyki. Otrzymała formalne szkolenie w grze na fortepianie i perkusji, ostatecznie opanowując gitarę basową, która stała się jej charakterystycznym instrumentem.

W młodych latach Quatro grała na perkusji w jazzowym zespole swojego ojca, Art Quatro Trio, a później dołączyła do żeńskiego zespołu rockowego Pleasure Seekers, zainspirowana występem Beatlesów w telewizji. Pomimo początkowych trudności w męskim świecie muzycznym, determinacja Quatro doprowadziła ją do Anglii w 1971 roku, gdzie zwróciła uwagę producenta Mickie Mosta.

Pod opieką Mosta kariera Quatro rozkwitła dzięki hitom takim jak "Can the Can", prezentującym jej glamrockowy wizerunek i charakterystyczny styl muzyczny. Koncertowała z takimi zespołami jak Thin Lizzy i Slade, odnosząc znaczący sukces w Europie. Jednak jej wyniki na amerykańskich listach przebojów pozostały skromne.

W 1980 roku Quatro podpisała kontrakt z wytwórnią Dreamland Records Mike